Considering urban green space and informal backyard rentals in South Africa: disproving the compensation hypothesis
No Thumbnail Available
Date
2016
Authors
Lategan, Louis
Cilliers, Juaneé
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Department of Urban and Regional Planning, University of the Free State
Abstract
English: This research reflects on planning for urban green space and the related impact of
informal backyard rental densification in South Africa, based on the ‘compensation
hypothesis’. Informal backyard dwellings may increase densities substantially,
occupying private green space, but often without reciprocal increases in public urban
green space area. According to the compensation hypothesis, residents with limited
access to private green space are more likely to seek compensation elsewhere.
This research employs qualitative and quantitative analyses to investigate access
to, and use of green spaces in the Bridgton and Bongolethu townships, Oudtshoorn.
Findings disprove the compensation hypothesis, showing that proximate public
green spaces are used sporadically, not correlating to increased densities. The
number of backyard dwellings does not result in compensation behaviour, but an
increased number of backyard tenants affect perceptions of green space availability
and privacy. Although the compensation hypothesis is disproved in this case,
findings probe the need to reconsider urban green space planning within low-cost
areas, particularly considering densification impacts, linked to quality of life. As such,
accessibility to public green spaces, as well as their function and form should be
questioned as part of broader spatial planning approaches.
Afrikaans: Hierdie navorsing besin oor die beplanning van stedelike groen areas en die verwante impak van informele agterplaas-huurverdigting in Suid-Afrika, gebaseer op die ‘vergoedingshipotese’. Informele agterplaaswonings kan digthede aansienlik verhoog en beset sodoende private groen ruimtes, dikwels sonder wedersydse toenames in openbare stedelike groen areas. Volgens die vergoedingshipotese sal inwoners met ‘n beperkte toegang tot private groen ruimte meer geneig wees om vergoeding elders te soek. Hierdie navorsing maak gebruik van kwalitatiewe en kwantitatiewe metodes om toegang tot, en gebruik van groen areas in die Bridgton- en Bongolethu-areas van Oudtshoorn te ondersoek. Bevindinge weerspreek die vergoedingshipotese en dui daarop dat openbare groen ruimtes hier sporadies gebruik word, dus nie korreleer met verhoogde digtheid nie. Die aantal agterplaaswonings lei nie tot vergoedingsgedrag nie, maar ‘n toename in die aantal agterplaashuurders beïnvloed wel persepsies van groen ruimte beskikbaarheid en privaatheid. Hoewel die vergoedingshipotese in hierdie geval weerspreek word, toon bevindings die noodsaaklikheid om stedelike groen-ruimte-beplanning te heroorweeg binne die konteks van lae-koste gebiede, veral met inagneming van die verdigtingsimpak, gekoppel aan lewenskwaliteitoorwegings. As sodanig moet toeganklikheid tot openbare groen ruimtes, asook die funksie en vorm daarvan bevraagteken word as deel van breër ruimtelike beplanningsbenaderings.
Sesotho: Atikele ena ke ya pele ya ho totobatsa ka botlalo morero wa dibaka tse tala tsa toropo le tshebediso mabapi le khiro e seng molaong ya matlo a teteaneng a ka morao dijareteng Afrika Borwa, e itshetlehile hodima mohopolo wa ho lefa (ho buselletsa). Tlhophollo ya lebadi le boleng (Qualitative and quantitative analyses) thutong ya tlhaloso ya makeishene a Bridgton le Bongolethu Oudtshoorn, e fana ka bopaki bo lekotsweng, bo tsepamisitseng maikutlo hodima katamelo le tshebediso ya dibaka tse tala tsa batho bohle, mekgwa ya selehae/ e tlwaelehileng ya ho sebetsa serapeng/dirapeng le khiro e seng molaong dijareteng tse ka morao matlong. Diphumano ha di dumellane le mohopolo wa ho lefa (ho buselletsa). Thutong ena ya tlhaloso, dibaka tse tala tsa batho bohle, tse leng haufi; ha di sebediswe kgafetsa/hangata, bana ba bapalla dibakeng tse ka pele le tse ka morao matlong. Palo ya bodulo matlong a ka morao dijareteng le kgopolo ya hore dibaka tsa kantle di lekantswe, ha di bontshe kamano; le ha ho le jwalo, palo e eketsehileng ya bahiri ba dulang dijareteng tse ka morao matlong e ama maikutlo tabeng ya dibaka tsa kantle tse lekantsweng le bonnotshi thutong ena ya tlhaloso. Diphumano di hatella tlhokeho ya ho kgothalletsa tshebediso e ntle ya dibaka tse tala tsa batho bohle, ho lokisa ditshitiso bakeng sa ho fihlella le ho laola kgonahalo ya kotsi ya kamano ya dintho bophelong (ecosystem) ditjhabeng tse fumanang moputso o tlase, moo khiro e seng molaong dijareteng tse ka morao matlong e tlwaelehileng.
Afrikaans: Hierdie navorsing besin oor die beplanning van stedelike groen areas en die verwante impak van informele agterplaas-huurverdigting in Suid-Afrika, gebaseer op die ‘vergoedingshipotese’. Informele agterplaaswonings kan digthede aansienlik verhoog en beset sodoende private groen ruimtes, dikwels sonder wedersydse toenames in openbare stedelike groen areas. Volgens die vergoedingshipotese sal inwoners met ‘n beperkte toegang tot private groen ruimte meer geneig wees om vergoeding elders te soek. Hierdie navorsing maak gebruik van kwalitatiewe en kwantitatiewe metodes om toegang tot, en gebruik van groen areas in die Bridgton- en Bongolethu-areas van Oudtshoorn te ondersoek. Bevindinge weerspreek die vergoedingshipotese en dui daarop dat openbare groen ruimtes hier sporadies gebruik word, dus nie korreleer met verhoogde digtheid nie. Die aantal agterplaaswonings lei nie tot vergoedingsgedrag nie, maar ‘n toename in die aantal agterplaashuurders beïnvloed wel persepsies van groen ruimte beskikbaarheid en privaatheid. Hoewel die vergoedingshipotese in hierdie geval weerspreek word, toon bevindings die noodsaaklikheid om stedelike groen-ruimte-beplanning te heroorweeg binne die konteks van lae-koste gebiede, veral met inagneming van die verdigtingsimpak, gekoppel aan lewenskwaliteitoorwegings. As sodanig moet toeganklikheid tot openbare groen ruimtes, asook die funksie en vorm daarvan bevraagteken word as deel van breër ruimtelike beplanningsbenaderings.
Sesotho: Atikele ena ke ya pele ya ho totobatsa ka botlalo morero wa dibaka tse tala tsa toropo le tshebediso mabapi le khiro e seng molaong ya matlo a teteaneng a ka morao dijareteng Afrika Borwa, e itshetlehile hodima mohopolo wa ho lefa (ho buselletsa). Tlhophollo ya lebadi le boleng (Qualitative and quantitative analyses) thutong ya tlhaloso ya makeishene a Bridgton le Bongolethu Oudtshoorn, e fana ka bopaki bo lekotsweng, bo tsepamisitseng maikutlo hodima katamelo le tshebediso ya dibaka tse tala tsa batho bohle, mekgwa ya selehae/ e tlwaelehileng ya ho sebetsa serapeng/dirapeng le khiro e seng molaong dijareteng tse ka morao matlong. Diphumano ha di dumellane le mohopolo wa ho lefa (ho buselletsa). Thutong ena ya tlhaloso, dibaka tse tala tsa batho bohle, tse leng haufi; ha di sebediswe kgafetsa/hangata, bana ba bapalla dibakeng tse ka pele le tse ka morao matlong. Palo ya bodulo matlong a ka morao dijareteng le kgopolo ya hore dibaka tsa kantle di lekantswe, ha di bontshe kamano; le ha ho le jwalo, palo e eketsehileng ya bahiri ba dulang dijareteng tse ka morao matlong e ama maikutlo tabeng ya dibaka tsa kantle tse lekantsweng le bonnotshi thutong ena ya tlhaloso. Diphumano di hatella tlhokeho ya ho kgothalletsa tshebediso e ntle ya dibaka tse tala tsa batho bohle, ho lokisa ditshitiso bakeng sa ho fihlella le ho laola kgonahalo ya kotsi ya kamano ya dintho bophelong (ecosystem) ditjhabeng tse fumanang moputso o tlase, moo khiro e seng molaong dijareteng tse ka morao matlong e tlwaelehileng.
Description
Keywords
Compensation hypothesis, Ecosystem services, Informal backyard rentals, Urban green space
Citation
Lategan, L., & Cilliers, J. (2016). Considering urban green space and informal backyard rentals in South Africa: disproving the compensation hypothesis. Town and Regional Planning, 69, 1-16.