Susterchromatieduitruile in limfosiete van vrouens met vroeë mammakarsinoom
Loading...
Date
1986-05
Authors
Visser, Ernestus Jacobus
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
University of the Free State
Abstract
English: DNA in cell chromosome control important activities such as cell growth, cell differentiation and processes of synthesis.
Any alteration in DNA integrity could lead to cellular malfunctioning and could also increase the risk of malignant transformation of the cell. In this investigation an effort was made to quantify changes that might occur in the DNA molecule.
Sister chromatod exchanges and SCE relevant determinations, related to the stability and integrity of the DNA molecule, were performed on cultured T-lymphocytes of 224 females classified as follows: a) Normal, healthy females of varying age groups, with no family history of mammary carcinoma. b) Normal, healthy females with a positive family history of mammary carcinoma. c) Female patients with proven early mammary carcinoma.
Statistical analyses (regression, variance and discriminant analysis) on data obtained in these investigations, indicate that significant differences in respect of four variables exist between the various age groups, as well as between the abovementioned three groups.
The following conclusions can be drawn: 1. Instability and non specific changes in the DNA of cells increase with increasing age. 2. Females with a positive family history of mammary carcinoma, show a greater degree of DNA instability than controls. 3. Females who have developed mammary carcinoma reveal a significant increase in DNA changes.
The abovementioned findings would suggest that quantification of DNA changes could contribute to the early identification of high risk cases for breast cancer.
Afrikaans: DNA in die chromosome van selle, beheer belangrike aktiwiteite, soos selgroei, seldiffernsiasie en sinteseprosesse. Enige versteuring van die integriteit van DNA, kan wanfunksies tot gevolg hê en kan ook die risiko vir maligne transformasie van die sel verhoog. In hierdie projek is daar gepoog om veranderinge wat in die DNA-molekuul ontstaan, te kwantifiseer. Susterchromatieduitruile en SCU-verwante bepalings, wat almal verband hou met die stabiliteit en integriteit van die DNA-molekuul, is op gekweekte T-limfosiete van 224 vroulike persone, wat soos volg ingedeel is, uitgevoer: a) Normale, gesonde vrouens van verskillende ouderdomsgroepe, wat een familiegeskiedenis van mammakarsinoom het nie. b) Normale, gesonde vrouens wat 'n positiewe familiegeskiedenis van mammakarsinoom het. c) Vroulike pasiënte, wat bevestigde vroeë mammakarsinoom het. Statistiese ontledings (regressie-, variansie- en diskrimantanalises) op die data wat uit die ondersoeke verkry is, toon die betekenisvolle verskille ten opsigte van vier veranderlikes, tussen die verskillende ouderdomsgroepe, asook tussen die verskillende drie groepe, soos hierbo aangedui, bestaan. Hieruit kan die volgende gevolgtrekkings gemaak word: 1. Onstabiliteit en nie-spesifieke veranderinge neem toe in die DNA van selle, met toenemende ouderdom. 2. Vrouens wat 'n positiewe familiegeskiedenis van mammakarsinoom het, toon 'n groter mate van DNA-onstabiliteit as kontrolegevalle. 3. Vrouens wat mammakarsinoom ontwikkel het, toon 'n statistiese betekenisvolle toename in DNA-veranderinge. Bogenoemde bevindings dui daarop dat die kwantifisering van DNA-veranderinge kan bydra tot die vroeë identifisering van hoë-risikogevalle vir mammakarsinoom.
Afrikaans: DNA in die chromosome van selle, beheer belangrike aktiwiteite, soos selgroei, seldiffernsiasie en sinteseprosesse. Enige versteuring van die integriteit van DNA, kan wanfunksies tot gevolg hê en kan ook die risiko vir maligne transformasie van die sel verhoog. In hierdie projek is daar gepoog om veranderinge wat in die DNA-molekuul ontstaan, te kwantifiseer. Susterchromatieduitruile en SCU-verwante bepalings, wat almal verband hou met die stabiliteit en integriteit van die DNA-molekuul, is op gekweekte T-limfosiete van 224 vroulike persone, wat soos volg ingedeel is, uitgevoer: a) Normale, gesonde vrouens van verskillende ouderdomsgroepe, wat een familiegeskiedenis van mammakarsinoom het nie. b) Normale, gesonde vrouens wat 'n positiewe familiegeskiedenis van mammakarsinoom het. c) Vroulike pasiënte, wat bevestigde vroeë mammakarsinoom het. Statistiese ontledings (regressie-, variansie- en diskrimantanalises) op die data wat uit die ondersoeke verkry is, toon die betekenisvolle verskille ten opsigte van vier veranderlikes, tussen die verskillende ouderdomsgroepe, asook tussen die verskillende drie groepe, soos hierbo aangedui, bestaan. Hieruit kan die volgende gevolgtrekkings gemaak word: 1. Onstabiliteit en nie-spesifieke veranderinge neem toe in die DNA van selle, met toenemende ouderdom. 2. Vrouens wat 'n positiewe familiegeskiedenis van mammakarsinoom het, toon 'n groter mate van DNA-onstabiliteit as kontrolegevalle. 3. Vrouens wat mammakarsinoom ontwikkel het, toon 'n statistiese betekenisvolle toename in DNA-veranderinge. Bogenoemde bevindings dui daarop dat die kwantifisering van DNA-veranderinge kan bydra tot die vroeë identifisering van hoë-risikogevalle vir mammakarsinoom.
Description
Keywords
Cell chromosome, Chromatography, Lymphocytes, Mammalian carcinoma, Chromosome replication, Dissertation (M.D. (Physiology))-University of the Free State, 1986