Improving the reproductive efficiency of small stock by controlled breeding
Loading...
Date
2003-03
Authors
Zeleke, Zeleke Mekuriaw
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
University of the Free State
Abstract
English: Three independent experiments were conducted in sheep and goats to compare the efficiency of synchronization on induction of oestrus and fertility following a synchronized oestrus and artificial insemination. In experiment 1, oestrous synchronization study was conducted on 224 Dorper ewes kept under extensive veld conditions during the transition period from the natural breeding season to anoestrous period. Two types of intravaginal progestagen sponges (MAP; 60mg and FGA; 40mg), time of PMSG administration relative to sponge withdrawal (24h before, at or 24h after), different routes of PMSG injection (intramuscular, subcutaneous) were evaluated, and the combination of all these factors were compared on oestrous synchronization efficiency (oestrous response, time to onset of oestrus and the duration of induced oestrus) and fertility (pregnancy, lambing and fecundity rates) following AI with 0.1ml fresh diluted semen. No significant differences in terms of oestrous response, time to onset of oestrus and the duration of induced oestrus were recorded due to differences in the type o.fprogestagen sponges used, time and route of PMSG administration or a combination of these factors. The overall pregnancy, lambing and fecundity rates were 72.3%, 91.1% and 126.0%, respectively, with no significant differences in pregnancy, lambing and fecundity rates between MAP and FGA primed ewes (70.6%, 85.3% and 120.8% vs. 74.0%, 97.0% and 131.1%, respectively). Pregnancy, lambing and fecundity rates were significantly (P<0.01) higher in ewes injected with 300ru PMSG 24h prior to (78.0%, 115.3% and 147.8%, respectively) or at sponge withdrawal (75.0%, 94.6% and 126.2%, respectively), compared to ewes injected 24h after sponge withdrawal (70.2%, 73.7% and 105.0%, respectively) or ewes not injected with PMSG (60.0%, 70.0% and 116.7%, respectively). The maximum pregnancy rate (93.3%) was recorded in ewes synchronized with FGA sponges plus 300ru PMSG administered intramuscular 24h after sponge withdrawal and FGA plus 300ru PMSG administered subcutaneous 24h before sponge withdrawal. In experiment 2, oestrous synchronization trial was conducted on Blackhead Ogaden (BRO) ewes, one of the lowland sheep breed in Ethiopia, maintained under traditional management conditions. MAP (60mg) and FGA (40mg) treatments with different durations of priming (9, 12 or 15-days), 300ru PMSG with different times of administration relative to progestagen withdrawal (24h before, at sponge withdrawal and controls) and the combined effect of all these factors were evaluated. Both MAP and FGA progestagen sponges were equally effective in inducing oestrus (90.2% vs. 93.0%, respectively). These progestagen sponges induced a similar response in the time to onset of oestrus (40.0±2.2h vs. 39.4 ±2.1h, respectively) and the duration of induced oestrus (46.1±2.4h vs. 43.9±2.3h, respectively). No significant differences were recorded between MAP and FGA sponges regarding the pregnancy, lambing and fecundity rates. Administration of 300ru PMSG significantly (P<0.01) increased the induction of oestrus and decreased the time to onset of oestrus relative to progestagen withdrawal. Regardless of the time of PMSG administration, oestrous response was higher (P<0.01) in PMSG administered ewes (100.0%), compared to the control (75.0%) ones. The time to oestrus relative to progestagen sponge withdrawal was also significantly (P<0.01) earlier in PMSG treated ewes, compared to the control ewes. Pregnancy and lambing rates were also significantly (P<0.05) higher in PMSG administered ewes, compared to control ewes. The duration of progestagen priming period significantly (P<0.01) affected the oestrous response in these ewes. The percentage of ewes, which exhibited overt oestrus, was significantly (P<0.01) higher in the 12 and 15-day (93.1% and 96.2%, respectively), compared to 9-day progestagen priming (86.2%). The duration of progestagen treatment, however, had no significant effect on time to onset of oestrus, the duration of induced oestrus, pregnancy and lambing rates. Pregnancy rate was higher (P<0.01) in ewes with a BCS of between 3.1 and 3.5 (82.6%), compared to ewes with a BeS of>3.5 (4l.7%). The lambing rate was also higher (P<0.01) in ewes with a BeS of between 3.1 and 3.5 (87%), compared to ewes with a BeS of>3.5 (4l.7%). From 18 synchronization treatment combinations compared in this trial, synchronization with FGA sponges for 9 days with no PMSG or MAP sponges for 12 days with no PMSG induced oestrus in a significantly (P<0.01) lower percentage of ewes (25.0% and 60.0%, respectively). Similarly the pregnancy rates were also lower (P<0.01) in ewes synchronized with FGA sponges for 9 days with no PMSG (0.0%) or MAP sponges for 12 days with no PMSG (40.0%). The best pregnancy rates (100.0%) were recorded in ewes synchronized with MAP sponges for 9 days and 300IU PMSG 24h before sponge withdrawal, MAP sponges for 15 days plus 300IU PMSG at sponge withdrawal, FGA sponges for 9 days plus 300IU PMSG 24h before sponge withdrawal and FGA treatment for 12 days plus 300IU PMSG at sponge withdrawal. In experiment 3, oestrous synchronization trial was conducted on 120 Somali does in Eastern Ethiopia. Synchronization efficiency in terms of oestrous response, pregnancy, kidding and fecundity rates of MAP (60mg) and FGA (40mg) progestagen sponges with 4 priming periods (9,12, 15 or 18 days), with or without administration of PMSG at different times were compared. Both MAP and FGA intravaginal sponges with 9, 12, 15 or 18-day treatment periods were recorded to be equally effective in inducing overt oestrus - with no significant difference in pregnancy, kidding and fecundity rates. The pregnancy rate was significantly (P<0.05) higher in control does (no PMSG) (39.5%), compared to does administered 300IU PMSG 24h prior to (25.7%) or at sponge withdrawal (28.6%). Besides oestrous synchronization treatment, age and body weight (BW) of the does at AI significantly (P<0.05) affected the pregnancy rates. Pregnancy and kidding rates were significantly higher in 6 year old does (60.9% and 60.9%, respectively), compared to 1 (25.8% and 27.9%, respectively) and 9 year old does (17.7% and 29.4%, respectively). Similarly, significantly (P<0.05) higher pregnancy and kidding rates were recorded in does with a body weight of above 20kg at AI, compared to does below 20kg body weight. Significantly higher pregnancy rates were recorded in does with a body condition scores (BCS) between 2.6 and 3.0 at AI (44.8%), compared to those with a BCS between 2.0 and 2.5 or 3.1 and 3.5 (25.4% and 37.5%, respectively). Therefore, the use of PMSG as an oestrous synchronizing agent in Somali does is not recommended, as it would seem to compromise fertility. An upper and lower reproductive age limit should be set for this breed. Maintaining an optimal pre-mating BW (21 to 30kg in this case) and BCS (2.6 to 3.0) is crucial for the success of a synchronized breeding program. In general, both MAP (60mg) and FGA (40mg) progestagen sponges were equally effective in inducing synchronized oestrus with no significant difference in subsequent fertility. Thus, either of the progestagen types can be used for controlled breeding. Unlike in Somali does, administration of 300IU PMSG either 24h prior to or at sponge withdrawal improved fertility in the Dorper and BHO ewes. Therefore, the use of 300IU PMSG as synchronization agent is recommended in Dorper and BHO ewes but not in Somali does. The duration of progestagen treatment did not affect subsequent fertility both in Somali does and BHO ewes. Maintaining an optimal BCS (3.1 to 3.5) prior to AI is recommended in BHO ewes. Reproductive maturity age and the maximum age limit for culling should be implemented in Somali female goats. In all cases, the effect of nutritional status, dose of PMSG and season of synchronization warrant further investigation. Early pregnancy diagnosis by use of ultrasonic equipment is important to identify possible embryonic resorption, as large differences exist between the non-return rate and the actual pregnancy rate in both Somali goats and BHO ewes in Ethiopia. Further studies on the response of African small ruminant breeds to assisted reproductive techniques under different nutritional management and during different seasons are recommended.
Afrikaans: Drie proewe is uitgevoer op skape en bokke om die doeltreffendheid van sinkronisasie in die induksie van estrus en vrugbaarheid na sinkronisasie en KI te vergelyk. In die eerste proef is estrus sinkronisasie uitgevoer op 224 Dorperooie onder ekstensiewe toestande tydens die oorgangsperiode van die natuurlike teelseisoen na die anoestrusperiode. Twee tipes intravaginale progestageen sponse (MAP; 60mg en FGA; 40mg), verskillende metodes van DMSG toediening (binnespiers en onderhuids) en 'n kombinasie van hierdie faktore is vergelyk om estrus sinkronisasie doeltreffendheid (estrus respons, tyd tot aanvang van estrus en die lengte van die geïnduseerde estrus) en vrugbaarheid (dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit) na KI met O.lml vars verdunde semen, te vergelyk. Geen betekenisvolle verskille is waargeneem t.o.v. verskille in die tipe progestageen sponse, tyd en roete van DMSG toediening of 'n kombinasie van hierdie faktore nie. Die algehele dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit was 72.3%, 91.1% en 126.0% respektiewelik met geen betekenisvolle verskil in dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit tussen MAP en FGA behandelde ooie nie (70.6%; 85.3%; 120,8% vs 74.0%; 97,0%; 131,1% respektiewelik). Dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit was betekenisvol (P<0.01) hoër in ooie behandel met 300 lE DMSG 24 uur voor (78.0%; 115.3%; 147.8%, respektiewelik) of met sponsontrekking (75.0%; 94.6%; 126.2% respektiewelik), vergeleke met ooie behandel met DMSG 24 h na spons ontrekking (70.2%; 73.7%; 105.0% respektiewelik) of ooie nie behandel met DMSG (60.0%; 70.0%; 116.7% respektiewelik). Die hoogste dragtigheidssyfer (93.3%) is aangeteken in ooie gesinkroniseer met FGA sponse en 300 IE DMSG binnespiers, 24h na spons onttrekking en FGA plus 300IU DMSG toegedien onderhuids 24h voor sponsonttrekking. In die 2de eksperiment is estrus sinkronisasie geëvalueer op BRO ooie, een van die skaaprasse in die laagliggende dele van Ethiopië. MAP (60mg) en FGA (40mg) behandelings met verskillende toedieningsperiodes (9,12 of 15 dae), verskillende tye (24h voor, met sponsonttrekking en kontroles) van 300IE DMSG toediening relatief tot sponsonttrekking en faktore wat die respons kan beïnvloed, is getoets. Beide MAP en FGA progestageen sponse was effektief in die indusering van estrus (90.2% vs 93.0% respektiewelik). Albei progestageen sponse het 'n soortgelyke effek op die tyd tot estrus (40.0 ± 2.2h vs 39.4 ± 2.1h respektiewelik) en die tydsduur van die geïnduseerde estrus (46.1 ± 2.4h vs 43.9 ± 2.3h) gehad. Geen betekenisvolle verskille is gevind tussen MAP en FGA spons behandeling wat die konsepsie, lampersentasie en fekunditeit betref Die toediening van 300IE DMSG het die indusering van estrus betekenisvol (P<0.01) verhoog tesame met die vermindering in die tyd tot aanvang van estrus. Onafhanklik van die tyd van DMSG toediening was die estrus respons hoër (P<0.01) in DMSG-behandelde ooie (100.0%) vergeleke met die kontrole diere. Dietyd van estrus relatief tot progestageen onttrekking was ook betekenisvol (P<0.01) vroeër in DMSG-behandelde ooie, vergeleke met die kontrole ooie. Dragtigheid en lampersentasie was ook betekenisvol (P<0.05) hoër in die DMSG behandelde ooie, vergeleke met die kontrole diere. Die interval van progestageen behandeling het die estrus respons in hierdie ooie ook betekenisvol (P<0.01) beïnvloed. Die persentasie ooie wat uitwendige tekens van estrus getoon het, was betekenisvol (P<0.01) hoër in die 12 en 15 dag behandelingsgroepe (93.1% vs 96.2% respektiewelik), vergeleke met die 9 dae progestageen behandeling (86.2%). Die duur van progestageen behandeling het geen betekenisvolle effek op die tyd tot aanvang van estrus, die tydsduur van die geïnduseerde estrus, dragtigheid en die lampersentasie gehad nie. Die dragtigheidssyfer was hoër (P<0.01) in ooie met 'n BCS van tussen 3.1 en 3.5 (82.6%) vergeleke met ooie met 'n BCS van >3.5 (41.7%). Die lampersentasie was ook hoër (P<0.01) in ooie met 'n BCS tussen 3.1 en 3.5 (87%), as ooie met 'n BCS van >3.5 (41.7%). Uit die 18 sinkronisasie kombinasies vergelyk in hierdie studie, het FGA behandeling vir 9 dae met geen DMSG of MAP behandeling vir 12 dae met geen DMSG betekenisvol (P<0.01) minder ooie m estrus geïnduseer (25% en 60.0% respektiewelik). Soortgelyk was die vrugbaarheidsresultate ook laer (P<0.01) in ooie gesinkroniseer met MAP sponse vir 12 dae met geen DMSG (40.0%). Die hoogste konsepsiesyfer (100.0%) is waargeneem in ooie gesinkroniseer met MAP sponse vir 9 dae en 300IE DMSG 24h voor sponsonttrekking, MAP sponse vir 15 dae en 300IE DMSG met sponsonttrekking, FGA sponse vir 9 dae en 300IE DMSG 24h voor sponsonttrekking en FGA behandeling vir 12 dae met 300IE DMSG met sponsonttrekking. In eksperiment 3 is sinkronisasie van estrus geëvalueer op 120 Somali bokooie in Oos- Ethiopië. Sinkronisasie doeltreffendheid in terme van estrus respons, dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit na gebruik van MAP (60mg) en FGA (40mg) vir 4 behandelingsperiodes (9,12,15 of 18 dae), met of sonder DMSG behandeling is vergelyk. Beide MAP en FGA intravaginale sponse met 9,12,15 of 18 dae behandeling was ewe effektief in die indusering van estrus - geen betekenisvolle verskille in dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit is waargeneem. Die dragtigheidssyfer was betekenisvol (P<0.05) hoër in die kontrole bokooie (geen DMSG) (39.5%) vergeleke met ooie behandel met 300 IE DMSG 24h voor (25.7%) of met (28.6%) spons onttrekking. . Behalwe sinkronisasie behandeling het ouderdom en liggaamsgewig. met KI die konsepsiesyfer betekenisvol (P<0.05) beïnvloed. Dragtigheid en lampersentasie was betekenisvol hoër in 6 jaar oue ooie (60.9% en 60.9% respektiewelik) vergeleke met 1 (25.8% en 27.9% respektiewelik) en 9 jaar oue ooie (17.7% en 29.4% respektiewelik). Soortgelyk, is betekenisvolle hoër konsepsiesyfer en lampersentasies aangeteken in ooie met 'n liggaamsgewig van meer as 20kg by KI, vergeleke met ooie ligter as 20kg. Betekenisvol hoër konsepsiesyfers is aangeteken in ooie met 'n BCS tussen 2.6 en 3.0 by KI (44.8%), vergeleke met ooie met 'n BCS van tussen 2.0 en 2.5 of tussen 3.1 en 3.5 (25.4% en 37.5% respektiewelik). Die gebruik van DMSG by estrus sinkronisasie in Somali bokooie word nie aanbeveel aangesien dit blyk om bevrugting nadelig te beïnvloed. 'n Ouderdom perk t.o.v. vrugbaarheid moet ook vir die ras vasgestel word. Die handhawing van 'n optimale (21 tot 30kg) liggaamsgewig en BCS (2.6 tot 3.0) is noodsaaklik vir 'n suksesvolle sinkronisasie program. Oor die algemeen was beide MAP (60mg) en FGA (40mg) progestagen sponse ewe doeltreffend in die indusering van estrus, met geen betekenisvolle verskil in vrugbaarheid. Dus kan enigeen van die progestagen behandelings gebruik word vir beheerde teling. Anders as in Somali bokooie, het die toediening van 300 IE DMSG of 24 voor of met sponsonttrekking vrugbaarheid verhoog in Dorper en BHO ooie. Dus word die gebruik van 300 JE DMSG as sinkronisasiemiddel in Dorper en BHO ooie aanbeveel - anders as by die bokooie. Die tydsduur van progestageen het geen effek op die gevolglike vrugbaarheid in beide BHO en Somali ooie gehad nie. Die handhawing van 'n optimale BCS (3.1 tot 3.5) voor KI word aanbeveel in BHO ooie. Geslagsrypheid en die maksimum ouderdom by die prul van Somali bokooie moet in aanmerking geneem word. In alle gevalle regverdig die effek van voedingstatus, dosis DMSG en seisoen van sinkronisasie verdere ondersoek. Vroeë dragtigheidsondersoeke d.m.V. ultrasoniese apparaat is belangrik in die identifisering van moontlik embrionale resorpsie aangesien groot verskille bestaan tussen die diere wat nie weer estrus toon nie en die werklike dragtigheidssyfer vir beide Somali en BHO ooie in Ethiopië. Verdere studies aangaande die respons van kleinvee in Afrika na beheerde teling word aanbeveel om die effek van ander veranderlikes te evalueer (ras, seison, voedingstatus, ens).
Afrikaans: Drie proewe is uitgevoer op skape en bokke om die doeltreffendheid van sinkronisasie in die induksie van estrus en vrugbaarheid na sinkronisasie en KI te vergelyk. In die eerste proef is estrus sinkronisasie uitgevoer op 224 Dorperooie onder ekstensiewe toestande tydens die oorgangsperiode van die natuurlike teelseisoen na die anoestrusperiode. Twee tipes intravaginale progestageen sponse (MAP; 60mg en FGA; 40mg), verskillende metodes van DMSG toediening (binnespiers en onderhuids) en 'n kombinasie van hierdie faktore is vergelyk om estrus sinkronisasie doeltreffendheid (estrus respons, tyd tot aanvang van estrus en die lengte van die geïnduseerde estrus) en vrugbaarheid (dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit) na KI met O.lml vars verdunde semen, te vergelyk. Geen betekenisvolle verskille is waargeneem t.o.v. verskille in die tipe progestageen sponse, tyd en roete van DMSG toediening of 'n kombinasie van hierdie faktore nie. Die algehele dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit was 72.3%, 91.1% en 126.0% respektiewelik met geen betekenisvolle verskil in dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit tussen MAP en FGA behandelde ooie nie (70.6%; 85.3%; 120,8% vs 74.0%; 97,0%; 131,1% respektiewelik). Dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit was betekenisvol (P<0.01) hoër in ooie behandel met 300 lE DMSG 24 uur voor (78.0%; 115.3%; 147.8%, respektiewelik) of met sponsontrekking (75.0%; 94.6%; 126.2% respektiewelik), vergeleke met ooie behandel met DMSG 24 h na spons ontrekking (70.2%; 73.7%; 105.0% respektiewelik) of ooie nie behandel met DMSG (60.0%; 70.0%; 116.7% respektiewelik). Die hoogste dragtigheidssyfer (93.3%) is aangeteken in ooie gesinkroniseer met FGA sponse en 300 IE DMSG binnespiers, 24h na spons onttrekking en FGA plus 300IU DMSG toegedien onderhuids 24h voor sponsonttrekking. In die 2de eksperiment is estrus sinkronisasie geëvalueer op BRO ooie, een van die skaaprasse in die laagliggende dele van Ethiopië. MAP (60mg) en FGA (40mg) behandelings met verskillende toedieningsperiodes (9,12 of 15 dae), verskillende tye (24h voor, met sponsonttrekking en kontroles) van 300IE DMSG toediening relatief tot sponsonttrekking en faktore wat die respons kan beïnvloed, is getoets. Beide MAP en FGA progestageen sponse was effektief in die indusering van estrus (90.2% vs 93.0% respektiewelik). Albei progestageen sponse het 'n soortgelyke effek op die tyd tot estrus (40.0 ± 2.2h vs 39.4 ± 2.1h respektiewelik) en die tydsduur van die geïnduseerde estrus (46.1 ± 2.4h vs 43.9 ± 2.3h) gehad. Geen betekenisvolle verskille is gevind tussen MAP en FGA spons behandeling wat die konsepsie, lampersentasie en fekunditeit betref Die toediening van 300IE DMSG het die indusering van estrus betekenisvol (P<0.01) verhoog tesame met die vermindering in die tyd tot aanvang van estrus. Onafhanklik van die tyd van DMSG toediening was die estrus respons hoër (P<0.01) in DMSG-behandelde ooie (100.0%) vergeleke met die kontrole diere. Dietyd van estrus relatief tot progestageen onttrekking was ook betekenisvol (P<0.01) vroeër in DMSG-behandelde ooie, vergeleke met die kontrole ooie. Dragtigheid en lampersentasie was ook betekenisvol (P<0.05) hoër in die DMSG behandelde ooie, vergeleke met die kontrole diere. Die interval van progestageen behandeling het die estrus respons in hierdie ooie ook betekenisvol (P<0.01) beïnvloed. Die persentasie ooie wat uitwendige tekens van estrus getoon het, was betekenisvol (P<0.01) hoër in die 12 en 15 dag behandelingsgroepe (93.1% vs 96.2% respektiewelik), vergeleke met die 9 dae progestageen behandeling (86.2%). Die duur van progestageen behandeling het geen betekenisvolle effek op die tyd tot aanvang van estrus, die tydsduur van die geïnduseerde estrus, dragtigheid en die lampersentasie gehad nie. Die dragtigheidssyfer was hoër (P<0.01) in ooie met 'n BCS van tussen 3.1 en 3.5 (82.6%) vergeleke met ooie met 'n BCS van >3.5 (41.7%). Die lampersentasie was ook hoër (P<0.01) in ooie met 'n BCS tussen 3.1 en 3.5 (87%), as ooie met 'n BCS van >3.5 (41.7%). Uit die 18 sinkronisasie kombinasies vergelyk in hierdie studie, het FGA behandeling vir 9 dae met geen DMSG of MAP behandeling vir 12 dae met geen DMSG betekenisvol (P<0.01) minder ooie m estrus geïnduseer (25% en 60.0% respektiewelik). Soortgelyk was die vrugbaarheidsresultate ook laer (P<0.01) in ooie gesinkroniseer met MAP sponse vir 12 dae met geen DMSG (40.0%). Die hoogste konsepsiesyfer (100.0%) is waargeneem in ooie gesinkroniseer met MAP sponse vir 9 dae en 300IE DMSG 24h voor sponsonttrekking, MAP sponse vir 15 dae en 300IE DMSG met sponsonttrekking, FGA sponse vir 9 dae en 300IE DMSG 24h voor sponsonttrekking en FGA behandeling vir 12 dae met 300IE DMSG met sponsonttrekking. In eksperiment 3 is sinkronisasie van estrus geëvalueer op 120 Somali bokooie in Oos- Ethiopië. Sinkronisasie doeltreffendheid in terme van estrus respons, dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit na gebruik van MAP (60mg) en FGA (40mg) vir 4 behandelingsperiodes (9,12,15 of 18 dae), met of sonder DMSG behandeling is vergelyk. Beide MAP en FGA intravaginale sponse met 9,12,15 of 18 dae behandeling was ewe effektief in die indusering van estrus - geen betekenisvolle verskille in dragtigheid, lampersentasie en fekunditeit is waargeneem. Die dragtigheidssyfer was betekenisvol (P<0.05) hoër in die kontrole bokooie (geen DMSG) (39.5%) vergeleke met ooie behandel met 300 IE DMSG 24h voor (25.7%) of met (28.6%) spons onttrekking. . Behalwe sinkronisasie behandeling het ouderdom en liggaamsgewig. met KI die konsepsiesyfer betekenisvol (P<0.05) beïnvloed. Dragtigheid en lampersentasie was betekenisvol hoër in 6 jaar oue ooie (60.9% en 60.9% respektiewelik) vergeleke met 1 (25.8% en 27.9% respektiewelik) en 9 jaar oue ooie (17.7% en 29.4% respektiewelik). Soortgelyk, is betekenisvolle hoër konsepsiesyfer en lampersentasies aangeteken in ooie met 'n liggaamsgewig van meer as 20kg by KI, vergeleke met ooie ligter as 20kg. Betekenisvol hoër konsepsiesyfers is aangeteken in ooie met 'n BCS tussen 2.6 en 3.0 by KI (44.8%), vergeleke met ooie met 'n BCS van tussen 2.0 en 2.5 of tussen 3.1 en 3.5 (25.4% en 37.5% respektiewelik). Die gebruik van DMSG by estrus sinkronisasie in Somali bokooie word nie aanbeveel aangesien dit blyk om bevrugting nadelig te beïnvloed. 'n Ouderdom perk t.o.v. vrugbaarheid moet ook vir die ras vasgestel word. Die handhawing van 'n optimale (21 tot 30kg) liggaamsgewig en BCS (2.6 tot 3.0) is noodsaaklik vir 'n suksesvolle sinkronisasie program. Oor die algemeen was beide MAP (60mg) en FGA (40mg) progestagen sponse ewe doeltreffend in die indusering van estrus, met geen betekenisvolle verskil in vrugbaarheid. Dus kan enigeen van die progestagen behandelings gebruik word vir beheerde teling. Anders as in Somali bokooie, het die toediening van 300 IE DMSG of 24 voor of met sponsonttrekking vrugbaarheid verhoog in Dorper en BHO ooie. Dus word die gebruik van 300 JE DMSG as sinkronisasiemiddel in Dorper en BHO ooie aanbeveel - anders as by die bokooie. Die tydsduur van progestageen het geen effek op die gevolglike vrugbaarheid in beide BHO en Somali ooie gehad nie. Die handhawing van 'n optimale BCS (3.1 tot 3.5) voor KI word aanbeveel in BHO ooie. Geslagsrypheid en die maksimum ouderdom by die prul van Somali bokooie moet in aanmerking geneem word. In alle gevalle regverdig die effek van voedingstatus, dosis DMSG en seisoen van sinkronisasie verdere ondersoek. Vroeë dragtigheidsondersoeke d.m.V. ultrasoniese apparaat is belangrik in die identifisering van moontlik embrionale resorpsie aangesien groot verskille bestaan tussen die diere wat nie weer estrus toon nie en die werklike dragtigheidssyfer vir beide Somali en BHO ooie in Ethiopië. Verdere studies aangaande die respons van kleinvee in Afrika na beheerde teling word aanbeveel om die effek van ander veranderlikes te evalueer (ras, seison, voedingstatus, ens).
Description
Keywords
Goats -- Breeding, Sheep -- Breeding, Goats -- Reproduction, Sheep -- Reproduction, Thesis (Ph.D. (Animal, Wildlife and Grassland Sciences))--University of the Free State, 2003