A proposed model for theatre-for-development in South Africa: a critical study
Loading...
Date
1998-11
Authors
De Beer, Welma
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
University of the Free State
Abstract
English: The research for this dissertation was undertaken against the backdrop of
prevailing conditions in South Africa. References were made to the socio-political
and economic context of post-apartheid South Africa. The study set out to
establish reasons why theatre-for-development is not used in the South African
context and to formulate an integrated model for its use that is derived from
successful international examples and methodologies.
The background to development was provided by referring to different
development paradigms: the modernisation paradigm, Marxism and neo-Marxism,
and nee-populism, the basic needs approach, eco-development and human scale
development as alternative methods for development. A definition of the concept 'development' was provided and the principles and
concerns of development were pointed out. A conceptual framework of 'culture'
was provided with specific reference to the relationships between culture, ritual
and tradition. The aims and uses of theatre were pointed out and reasons were
provided for its use in educational and development contexts.
The history of theatre-for-development was provided and the use of theatre for
education and development was elaborated on by referring to the work of Augusto
BoaI. His concept of 'theatre of the oppressed' is of importance, and includes
forum, invisible, image, culture, newspaper and legislative theatre.
Examples were provided of the use of theatre in educational and development
contexts in countries of the developing world. Specific characteristics of these
theatre initiatives were identified that directly contributed to the formulation of the
proposed model. Theatre-for-development was seen as a multidimensional phenomenon. The
context in which creation takes place was considered in terms of the current
socio-political context in South Africa, referring to basic needs; current problems
in training and education; and attempts at reconstruction and development. The
informal economic and the unofficial cultural contexts were considered. The historical legacies of the past and their impact on cultural development were
pointed out.
The collective and improvisational manner in which theatre-far-development is
created and the functioning of its processes in practice were explained.
The aims and functions of theatre-far-development were identified as functionality;
analysis and criticism; mobilisation and conscientisation; inclusivity; educational;
empowerment; and the creation of a sense of community. The characteristics of
performances that are created as part of theatre-for-development processes were
provided. Reference was made to theatre-for-development's multilingualism, the
stereotypical characterisation that is often employed in performances, the
collective and plurimedial style that is applied, as well as the use of oral and
indigenous performance forms. The localised, unconventional and informal context within which theatre-fordevelopment
takes place, was explained as one of its strengths.
Audience involvement was typified as an aspect of theatre-far-development, and
active involvement was contrasted to passive appreciation, and affective reaction
to cognitive reaction.
The effects of criticism and censorship were considered with specific reference to
conventional canonised criticism and contextual criticism. In this regard, the
recipient of the message was focused on by juxtaposing process against outcome
orientation, and performance against literary orientation. The immediacy with
which recipients evaluate the performance and the democratic collective as part
of the process of appraisal were also touched upon. The dimensions of theatrefor-
development were also considered in the light of the necessity to formulate
effective criteria to measure the outcomes of theatre-for-development. The dissertation provided a practical model for the use of theatre-far-development
by focusing on the places where development occurs, and the contribution of
district-based fieldworkers as facilitators for development projects and
practitioners of theatre-far-development. A methodology for the application of
theatre-far-development techniques was proposed and potential problems in the
implementation of such a model were identified. Concluding remarks included a summary of the research findings, conclusions
drawn from the information contained in the dissertation, as well as the
identification of areas for future research.
Afrikaans: Die navorsing vir hierdie verhandeling is gedoen teen die agtergrond van die heersende omstandighede in Suid-Afrika. Verwysings is gemaak na die sosiopolitiese en ekonomiese kontekste in post-apartheid Suid-Afrika. Die studie was daarop gemik om redes te vind waarom teater-vir-ontwikkeling nie in die Suid- Afrikaanse konteks aangewend word nie en om 'n geïntegreerde model vir die gebruik van hierdie teatervorm daar te stel wat van suksevolle internasionale voorbeelde en metodologieë afgelei is. Die agtergrond tot ontwikkeling is verskaf deur verwysings na verskillende ontwikkelingsparadigmas: die moderniseringsparadigma, Marxisme en neo- Marxisme, en neo-populisme, wat die basiese behoefte-benadering, ekoontwikkeling en menslike skaalontwikkeling as alternatiewe metodes vir ontwikkeling insluit. Die konsep 'ontwikkeling' is gedefinieer en die beginsels en fokuspunte van ontwikkeling is aangedui. 'n Konseptueie raamwerk is vir kultuur verskaf met spesifieke verwysing na die verhouding tussen kultuur, ritueel en tradisie. Die doelwitte en gebruike van teater is verduidelik en redes vir die gebruik daarvan in opvoedkundige en ontwikkelingskontekste is verskaf. Die geskiedenis van teater-vir-ontwikkeling is kortliks beskryf en die gebruik van teater vir opvoeding en ontwikkeling is aan die hand van die werk van Augusto Boal geskets. Sy konsep van teater vir die onderdruktes is hier van belang wat forum-, onsigbare-, beeld-, kultuur-, koerant- en wetgewende teater insluit. Die aard van hierdie teatervorme is verduidelik. Voorbeelde van die gebruik van teater in opvoedkundige en ontwikkelingskontekste in ontwikkelende lande van die wêreld is gegee. Spesifieke karaktereienskappe van hierdie teaterinisiatiewe is geïdentifiseer wat direk bygedra het tot die formulering van die voorgestelde model. Teater-vir-ontwikkeling word gesien as 'n multidimensionele verskynsel. Die omgewing waarin skepping plaasvind, is ondersoek met verwysing na die huidige sosio-politiese konteks in Suid-Afrika ten opsigte van basies behoeftes; probleme met opleiding en opvoeding; en pogings tot rekonstruksie en ontwikkeling. Die informele ekonomiese en die nie-amptelike kulturele kontekste is in ag geneem. Die historiese erfenisse van die verlede en hulle impak op kultuurontwikkeling is aangedui. Die kollektiewe en improviserende wyse waarop teater-vir-ontwikkeling geskep word en die funksionering van sy prosesse in die praktyk is ook ondersoek. Die doelwitte en funksies van teater-vir-ontwikkeling is aangedui as funksionaliteit; analise en kritiek; mobilisering en bewusmaking; inklusiwiteit; opvoedkundig; bemagtiging; en die skep van 'n gemeenskapgevoel. Die kenmerke van opvoerings wat as deel van teater-vir-ontwikkelingsprosesse geskep word is ook uitgewys. In dié verband is verwys na multitaligheid, die stereotipiese karakterisering wat dikwels aangewend word, die kollektiewe styl en gebruik van meervoudige media, asook die gebruik van mondelingse en inheemse teatervorme . Die gelokaliseerde, onkonvensionele en informele konteks waarin teater-virontwikkeling plaasvind is as een van die verskynsel se sterk eienskappe aangedui. Gehoorbetrokkenheid is getipeer as 'n aspek van teater-vir-ontwikkeling, en aktiewe betrokkenheid is teenoor passiewe waardering gestel, terwyl affektiewe reaksie teenoor kognitiewe reaksie gestel is. Die uitwerking van kritiek en sensorskap is ondersoek met spesifieke verwysing na konvensionele gekanoniseerde kritiek en kontekstuele kritiek. In hierdie verband is daar gefokus op die ontvanger van die boodskap deur proses teen gevolg te kontrasteer en 'n opvoeringsgerigtheid teenoor 'n literêre gerigtheid. Die onmiddellike evaluering van die opvoering deur die ontvangers en die demokratiese kollektief as deel van die proses van beoordeling is aangedui. Die dlrnenstes t van teater-vir-ontwikkeling is ook ondersoek in die lig van die noodsaaklikheid om effektiewe kriteria vir die meting van die gevolge van hierdie teatervorm te formuleer. Die verhandeling het 'n praktiese model vir die gebruik van teater-vir-ontwikkeling voorgestel deur te fokus op die plekke waar ontwikkeling plaasvind, die bydrae van distriksveldwerkers as fasiliteerders van ontwikkelingsprojekte en teeter-vir ontwikkelingspraktisyns. 'n Metodologie vir die toepassing van teater-virontwikkelingstegnieke is voorgestel en potensiële probleme met die toepassing van so 'n model is geïdentifiseer. Gevolgtrekkings het 'n opsomming van die navorsingsbevindings, gevolgtrekkings gebaseer op die inligting in die verhandeling, en die identifisering van onderwerpe vir verdere navorsing ingesluit.
Afrikaans: Die navorsing vir hierdie verhandeling is gedoen teen die agtergrond van die heersende omstandighede in Suid-Afrika. Verwysings is gemaak na die sosiopolitiese en ekonomiese kontekste in post-apartheid Suid-Afrika. Die studie was daarop gemik om redes te vind waarom teater-vir-ontwikkeling nie in die Suid- Afrikaanse konteks aangewend word nie en om 'n geïntegreerde model vir die gebruik van hierdie teatervorm daar te stel wat van suksevolle internasionale voorbeelde en metodologieë afgelei is. Die agtergrond tot ontwikkeling is verskaf deur verwysings na verskillende ontwikkelingsparadigmas: die moderniseringsparadigma, Marxisme en neo- Marxisme, en neo-populisme, wat die basiese behoefte-benadering, ekoontwikkeling en menslike skaalontwikkeling as alternatiewe metodes vir ontwikkeling insluit. Die konsep 'ontwikkeling' is gedefinieer en die beginsels en fokuspunte van ontwikkeling is aangedui. 'n Konseptueie raamwerk is vir kultuur verskaf met spesifieke verwysing na die verhouding tussen kultuur, ritueel en tradisie. Die doelwitte en gebruike van teater is verduidelik en redes vir die gebruik daarvan in opvoedkundige en ontwikkelingskontekste is verskaf. Die geskiedenis van teater-vir-ontwikkeling is kortliks beskryf en die gebruik van teater vir opvoeding en ontwikkeling is aan die hand van die werk van Augusto Boal geskets. Sy konsep van teater vir die onderdruktes is hier van belang wat forum-, onsigbare-, beeld-, kultuur-, koerant- en wetgewende teater insluit. Die aard van hierdie teatervorme is verduidelik. Voorbeelde van die gebruik van teater in opvoedkundige en ontwikkelingskontekste in ontwikkelende lande van die wêreld is gegee. Spesifieke karaktereienskappe van hierdie teaterinisiatiewe is geïdentifiseer wat direk bygedra het tot die formulering van die voorgestelde model. Teater-vir-ontwikkeling word gesien as 'n multidimensionele verskynsel. Die omgewing waarin skepping plaasvind, is ondersoek met verwysing na die huidige sosio-politiese konteks in Suid-Afrika ten opsigte van basies behoeftes; probleme met opleiding en opvoeding; en pogings tot rekonstruksie en ontwikkeling. Die informele ekonomiese en die nie-amptelike kulturele kontekste is in ag geneem. Die historiese erfenisse van die verlede en hulle impak op kultuurontwikkeling is aangedui. Die kollektiewe en improviserende wyse waarop teater-vir-ontwikkeling geskep word en die funksionering van sy prosesse in die praktyk is ook ondersoek. Die doelwitte en funksies van teater-vir-ontwikkeling is aangedui as funksionaliteit; analise en kritiek; mobilisering en bewusmaking; inklusiwiteit; opvoedkundig; bemagtiging; en die skep van 'n gemeenskapgevoel. Die kenmerke van opvoerings wat as deel van teater-vir-ontwikkelingsprosesse geskep word is ook uitgewys. In dié verband is verwys na multitaligheid, die stereotipiese karakterisering wat dikwels aangewend word, die kollektiewe styl en gebruik van meervoudige media, asook die gebruik van mondelingse en inheemse teatervorme . Die gelokaliseerde, onkonvensionele en informele konteks waarin teater-virontwikkeling plaasvind is as een van die verskynsel se sterk eienskappe aangedui. Gehoorbetrokkenheid is getipeer as 'n aspek van teater-vir-ontwikkeling, en aktiewe betrokkenheid is teenoor passiewe waardering gestel, terwyl affektiewe reaksie teenoor kognitiewe reaksie gestel is. Die uitwerking van kritiek en sensorskap is ondersoek met spesifieke verwysing na konvensionele gekanoniseerde kritiek en kontekstuele kritiek. In hierdie verband is daar gefokus op die ontvanger van die boodskap deur proses teen gevolg te kontrasteer en 'n opvoeringsgerigtheid teenoor 'n literêre gerigtheid. Die onmiddellike evaluering van die opvoering deur die ontvangers en die demokratiese kollektief as deel van die proses van beoordeling is aangedui. Die dlrnenstes t van teater-vir-ontwikkeling is ook ondersoek in die lig van die noodsaaklikheid om effektiewe kriteria vir die meting van die gevolge van hierdie teatervorm te formuleer. Die verhandeling het 'n praktiese model vir die gebruik van teater-vir-ontwikkeling voorgestel deur te fokus op die plekke waar ontwikkeling plaasvind, die bydrae van distriksveldwerkers as fasiliteerders van ontwikkelingsprojekte en teeter-vir ontwikkelingspraktisyns. 'n Metodologie vir die toepassing van teater-virontwikkelingstegnieke is voorgestel en potensiële probleme met die toepassing van so 'n model is geïdentifiseer. Gevolgtrekkings het 'n opsomming van die navorsingsbevindings, gevolgtrekkings gebaseer op die inligting in die verhandeling, en die identifisering van onderwerpe vir verdere navorsing ingesluit.
Description
Keywords
Theater and society -- South Africa, Communication in community development -- South Africa, Community development -- South Africa, Dissertation (M.A. (Drama and Theatre Arts))--University of the Free State, 1998